Gedenk uw voorgangers

Jef De Vriese

Oudsten zijn een voorbeeld wiens geloof men moet navolgen. Zij spreken het Woord van God, maar de gelovige moet uiteindelijk hun wandel en geloof naleven (Hebr. 13:7).

Gedenk om na te volgen
Zij die de wedloop van het geloof tot het einde lopen, die zijn de moeite waard om na te volgen. De anderen waren hooguit schijnleraars. De oproep hen te gedenken betekent een oproep aan u om dezelfde geloofswandel na te streven. Dat geldt vooral betreffende de oudsten die vroeger de wedloop hebben gelopen en die dat ook tot op het einde van hun leven hebben gedaan. Ook voor u is het mogelijk er een gezonde christelijke levensstijl op na te houden, overeenkomstig het gepredikte woord. ‘Houdt uw voorgangers in gedachtenis’ is op de eerste plaats een oproep aan u om in geloof te leven. Bid voor de geloofswandel van uw oudsten en volg die na .

Onderwerp u
Aan oudsten moet men zich onderwerpen, zoals men zich vernedert onder de machtige hand van God (1 Petr. 5:5-6; Hebr. 13:17). Dat is geen eenvoudige oproep, vooral niet wanneer daardoor mensen en relaties onder druk komen. De troost in het vers ‘Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u’ (vgl. Ps. 55:23), is niet zozeer een bemoediging voor wie depressief of angstig is, maar een troost voor wie met zijn broeder, waarmee men vroeger een hartelijke relatie had, nu in een conflict is terecht gekomen. Zich schikken in het aangestelde gezag garandeert de zorg van God voor het leven!
Oudsten hebben een grote verantwoordelijkheid. Zij zullen later aan God mogen uitleggen hoe zij die hebben uitgeoefend. Uw taak is u te onderwerpen en er voor te zorgen dat zij met vreugde, zonder zuchten, leiding kunnen geven (Hebr. 13:17). Gemeenteleden bepalen in grote mate de stijl waarin de leiders de kudde hoeden. Bid dat uw oudsten hun dienst met vreugde kunnen verrichten aan een gemeente met een open hart voor de leiding.

Gewone mensen
Wij denken meestal aan de leiders van de gemeente wanneer wij in nood zijn, wanneer zij iets voor ons hebben betekend, of wanneer wij het niet eens met hen zijn. Maar wie zorgt voor de herders? Hoe kunnen zij voor ons zorgen wanneer hun voorraadtank leeggezogen is door de vele noden in de gemeente? Ook voorgangers hebben het moeilijk. Zij worstelen met dezelfde problemen als alle andere mensen. Maar vaak hebben ze geen plekje waar ze dit met een ander kunnen delen. Ze staan wel onder druk!

Burn out
Een voorganger moet altijd bereikbaar en beschikbaar zijn. Vaak gaat dat ten koste van voldoende rust. Wanneer de regelmaat uit het gezin verdwijnt en de normale rust wordt verstoord, sluipt vermoeidheid binnen. Oudsten die naast hun dagtaak zich ook nog vele avonden in de gemeente inzetten werken in totaal vaak 60 tot 80 uur per week! Van een leider mag je niet verwachten dat hij dan maar al zijn moed verzamelt, zich vastklampt aan zijn roeping en doorgaat met het lenigen van de behoeften van anderen ten koste van zijn eigen rust. Bid voor rust!

Gezin
Een oudste heeft meestal ook een gezin en kinderen. Dat is zijn eerste bediening, maar de gemeente is vaak een concurrent die de noodzakelijke aandacht voor huwelijk en gezin opslokt. Hij leeft dan nog met zijn gezin in hetzelfde huis, maar er is weinig huiselijkheid. Mensen in de gemeente kunnen gemakkelijker beslag leggen op zijn agenda dan zijn eigen vrouw of kinderen. Bid voor een gezond gezinsleven!

Reinheid
Een oudste worstelt met dezelfde problemen als ieder gemeentelid. De leiders die in het Centrum voor Pastorale Counseling hulp komen zoeken, hebben dezelfde strijd als alle andere mensen. De top drie problemen zijn burn out, huwelijksproblemen en problemen met seksualiteit. Leiderschap maakt een mens niet immuun, maar juist kwetsbaarder. De druk is groter, de geestelijke strijd intenser, de belangen groter. Satan richt al zijn pijlen op een leider die integer met God wil wandelen. Bid voor reinheid.

Conflicten
Een oudste raakt betrokken in allerlei discussies. Als leider moet hij misschien standpunten innemen die niet door iedereen worden gewaardeerd. Zo verliest hij vriendschappen en worden zijn natuurlijke sociale contacten in de gemeente onder druk gezet. Verschil in visie wordt gauw een persoonlijk conflict. Het gaat dan niet meer over een inhoudelijk meningsverschil, maar over een botsing tussen mensen die elkaar beoordelen of – erger nog -veroordelen. Wie leiderschap moet uitoefenen kan niet voor iedereen het goede doen. Er zijn altijd mensen die blij zijn en anderen die zich opzij gezet voelen. Bid voor wijsheid en vriendschappen, ondanks meningsverschillen.

Zwakheid
Oudsten zijn echte mensen. Net als alle andere mensen dragen zij de lasten van hun verleden mee: een moeilijke opvoeding, kapotte relaties, ontgoocheling, eenzaamheid, etc. Toch wordt van hen verwacht dat zij een voorbeeld zijn voor de kudde. Dat moet, maar misschien veeleer in zwakheid die het werk van God laat zien, dan in opgeblazen kracht die verbergt wat er achter de façade zit. Bid voor integriteit die een voorbeeld is.

Manusje van alles
Oudsten moeten kunnen preken, organiseren, financiën beheren, taxichauffeur spelen, afwassen, stoelen stapelen, bidden, bemoedigen, en nog veel meer. In het boek Handelingen werden oudsten juist vrijgesteld om zich toe te kunnen leggen op onderwijs en gebed. De last van alle andere dingen werd van hun schouders genomen, zodat zij hun draagkracht volledig konden investeren in de lasten die bij hun taak behoren. Bid dat de gemeenteleden hun gaven inzetten en daarmee de leiders ondersteunen.

Dubbel eerbewijs
Oudsten die goede leiding geven komt dubbel eerbewijs toe (1 Tim. 5:17-19). Het valt op dat hier in de context van de Schrift over het salaris wordt gesproken. Ook mag men geen klachten aannemen tenzij er twee of drie getuigen zijn. Roddel, kritiek en gebrek aan waardering voor het werk zijn schering en inslag. Bid dat uw oudsten niet alleen gewaardeerd worden voor wat ze doen, maar dat ze het dubbele aan waardering ontvangen van wat ze waard zijn!