Slaap, christen, slaap…
Jef De Vriese
Vrede, vrede?
Slaap, christen, slaap, daar buiten loopt een… wolf! “Vrede, vrede! Maar er is geen vrede!” (Jer. 8:11). De wolf zit al binnen! Misschien denk je dat deze waarschuwing niet geldt voor jou. “Vrede, vrede” is een liedje dat we graag over ons eigen hart zingen, maar die vrede is vaak niet meer dan een halve centimeter diep. De oppervlakte lijkt rustig, maar dat komt alleen maar door een verdoving.
Ik zie christenen honderden uren per maand achter de televisie zitten. Ik zie christenen die de laatste trends van mode en cultuur nalopen. Ik zie in de huiskamers van christenen trendy magazines, die belevenissen uit soaps en de emoties van showbizz sterren in heilige harten mengen. Ik zie christenen, die onder het mom van ‘op de hoogte blijven’, dagelijks tientallen flitsen incasseren van geweld, brutaliteit, buitenechtelijke seks en venijnige verleiding. Zij vullen hun emoties met een nepwerkelijkheid die door goddeloosheid is samengesteld. “Ik kan daar tegen”, denken ze. Ik zie de wolf binnen. Heeft niemand in het huis in de gaten dat er een wolf schuilt onder de schapenvacht?
Oordeelpreek?
Het oordeel preken is eenvoudig. Het is niet eenvoudig het hart te raken van degene die luistert. Het is de genade van God Die een hart wakker schudt en Die door de mond van Paulus roept: “Laten wij dan niet, evenals de anderen, slapen, maar laten wij waakzaam en nuchter zijn” (1 Thess. 5:6).
Wie de wolf voor de deur ziet staan, is meteen wakker. Niemand laat hem binnen. Alleen een schapenvacht laat hem ongemerkt het huis betreden. Indien we vijftig jaar geleden de televisieprogramma’s van nu hadden gezien, had geen nuchter christen een tv gekocht. Televisie kwam binnen met interessante informatie, wetenschappelijke weetjes, onschuldig entertainment. Onschuld werd later op de avond schuld, ‘voor volwassenen’. Nu heeft schuld de hele dag veroverd. Het gebeurde geleidelijk en we zijn er langzaam aan gewend geraakt. Dingen die ons vroeger zouden doen walgen, bekijken we nu onbewogen verdoofd. Entertainment zaait ongehinderd op de akker van het vlees. Nuchterheid maakt plaats voor passiviteit. Dit is een ideale voedingsbodem om een cocktail van zonde de revue te laten passeren. Zonder in de gaten te hebben dat die cocktail ons hart dronken maakt. Om dronken te worden is er geen overspel nodig. Een gestadige kleine portie onreinheid is voldoende om de Geest van God uit te doven. Oordeelpreken helpen dan niet meer.
God ontmoeten!
De meesten van ons zouden schrikken wanneer we God zouden ontmoeten. Als de Heere Jezus plots in ons midden zou staan, zou er massale paniek in onze huiskamers uitbreken. We zouden wanhopig allerlei woorden en beelden als een onreine last op ons hart ervaren. We zouden op de knieën vallen en zeggen: “HEERE, wees mij genadig; genees mijn ziel, want ik heb tegen U gezondigd” (Ps. 41:5). We zouden ons bekeren. Niet door een oordeelpreek, maar omdat Zijn reine aanwezigheid ons doet walgen van elke smet op ons hart. We zouden de liefde van Zijn doorboorde handen en voeten zien en Zijn gerechtigheid zou onze ongerechtigheid genezen. Indien wij ons bekeren…